26/8/11

Γιατί παραιτήθηκε?


Από την Δήμητρα Κρουστάλλη

Από την αρχή του Αυγούστου είχε υποβάλλει ο κ. Χ. Παμπούκης επιστολή παραίτησης στον Πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου, σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του, καθώς όπως λένε έβλεπε ότι η διοικητική οντότητα που κλήθηκε να διαχειριστεί δεν ήταν λειτουργική.
 Οι ίδιες πηγές έλεγαν ότι είχε διαπιστώσει το πρόβλημα από τις πρώτες ημέρες που ανέλαβε τα καθήκοντά του, ενώ η πλειονότητα των παραγόντων που ασχολούνται με τη ναυτιλία πίεζαν για την επανασύσταση του υπουργείου δημιουργώντας εκρηκτική κατάσταση στον Πειραιά.

Ο υπουργός Επικρατείας και κυβερνητικός εκπρόσωπος κ. Ηλ. Μόσιαλος, ανακοίνωσε λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της επιστολής Παμπούκη, ότι ο πρωθυπουργός «έκανε δεκτή την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, και τον ευχαρίστησε για την προσφορά του στο έργο της κυβέρνησης». Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές η θέση του κ. Παμπούκη προς το παρόν δεν θα αντικατασταθεί και οι αρμοδιότητες του θα περάσουν στον κ. Μιχ. Χρυσοχοίδη.

Η αρχική επιλογή πάντως να ενταχθεί το υπουργείο Ναυτιλίας στο υπουργείο Ανάπτυξης ανήκε στον κ. Παπανδρέου, ο οποίος τον Οκτώβριο του 2009 έφτιαξε μια κυβέρνηση με νέα δομή σε αρκετά υπουργεία. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρωθυπουργός φέρεται ενοχλημένος από την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού και για μακρό χρόνο στενού συνεργάτη του, ενώ άλλες πηγές επέμεναν ότι ο κ. Παμπούκης δεν μίλησε με κανέναν, ούτε με το γραφείο του Πρωθυπουργού προτού ανακοινώσει την παραίτηση του.

Η επιστολή παραίτησης του κ. Παμπούκη είχε πάντως αρκετές αιχμές. «Επί δύο μήνες κατέβαλλα προσπάθειες να ανασυγκροτήσω ένα εθνικά ωφέλιμο τομέα. Εντούτοις, δεν μπορούσαν να έχουν το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς την αναγκαία πολιτική συγκρότηση μέσω της επανασύστασης του Υπουργείου Ναυτιλίας. Θεωρώ αυτονόητη πολιτική υποχρέωση να υπερασπίζεται κανείς και να διατυπώνει θέσεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος. Και προφανώς η πολιτική αδικείται, όταν προσλαμβάνει προσωπικά χαρακτηριστικά», αναφέρει.

«Η συμμετοχή μου στα πολιτικά δρώμενα της χώρας σ’ αυτήν τη χρονικά ιστορική περίοδο είχε ως αποκλειστικό γνώμονα τη συμβολή μου στην υπέρβαση της εθνικής κρίσης, το οποίο θεωρώ πατριωτικό καθήκον όλων μας. Ακόμα και όταν δεν συμφωνούσα με όλες τις αποφάσεις οι οποίες ελήφθησαν», προσθέτει. «Η αμετάκλητη απόφαση μου να παραιτηθώ επιβεβαιώνει πλήρως τον χαρακτήρα και την ουσία της εμπλοκής μου στην πολιτική. Αποτελεί πράξη ευθύνης, πράξη ενός ανθρώπου που δεν είχε ποτέ σχέση εξάρτησης με θέσεις ή καρέκλες. Είναι αυτονόητη πράξη αξιοπρέπειας», υπογραμμίζει.

Να σημειωθεί ότι στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, ο κ. Χρ. Παπουτσής ζήτησε να ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση ως συλλογικό όργανο αν θα στηριχτεί η όχι η αλλαγή της δομής στο υπουργείο του μιλώντας ακόμα και για υπονόμευση του «από θύλακες που δρουν εντός και εκτός της πολιτικής, οι οποίοι συνδέονται ευθέως με συγκεκριμένα συμφέροντα. Είναι όμως υπονόμευση της κυβέρνησης και του κυβερνητικού έργου», είπε.
«Εχεις δίκιο, είμαστε ένα συλλογικό όργανο και εγώ δεν θέλω υπουργούς κολλημένους με τις καρέκλες», παρενέβη ο κ. Παπανδρέου.
Σύμφωνα με το περιβάλλον του κ. Παμπούκη, ο πρώην υπουργός δεν δυσαρεστήθηκε από την τοποθέτηση του πρωθυπουργού αλλά από τις μετέπειτα διευκρινίσεις του κ. Μόσιαλος, ο οποίος - προφανώς κατόπιν εντολής- έλεγε ότι η κυβέρνηση συνεχίζει το έργο της χωρίς να τίθεται θέμα αλλαγής στη δομή της.

Η παραίτηση του κ. Παμπούκη «μούδιασε» τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη, μολονότι αρκετοί γνώριζαν ότι υφίστατο έντονη κριτική από άλλους υπουργούς, οι οποίοι τον επέκριναν επειδή, όπως έλεγαν δεν έφερε αποτέλεσμα σε τίποτα από όσα καταπιάστηκε και δεν έβγαινε δημοσίως να υπερασπιστεί το κυβερνητικό έργο.

Πάντως, να υπενθυμίσουμε ότι το χαρτοφυλάκιο της Ναυτιλίας πέρασε από πολλές φουρτούνες, καθώς ήταν από την αρχή φανερά τα πολλά προβλήματα που προκάλεσε η κατάργηση του ως αυτόνομου υπουργείου. Χαρακτηριστικά παραδείγματα το λιμενικό και η ποντοπόρος ναυτιλία. Το λιμενικό όσο βρισκόταν στο υπουργείο Ανάπτυξης δεν μπορούσε να λαμβάνει οδηγίες από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το οποίο είχε το συντονισμό των σωμάτων ασφαλείας. Χρειάστηκαν δύο χρόνια, δύο διαφορετικοί υπουργοί Προστασίας του Πολίτη και πληθώρα προεδρικών διαταγμάτων - πέντε μόνο εκδόθηκαν τους τελευταίους πέντε μήνες- προκειμένου να τακτοποιηθεί το θέμα του λιμενικού. Όσο για την αρμοδιότητα για την ποντοπόρο ναυτιλία «μετακόμισε» για λίγο στην Κατεχάκη και έπειτα επέστρεψε στο Σύνταγμα, όπου βρίσκεται το υπουργείο Ανάτπυξης.

Την περασμένη Τρίτη, υπήρξε μια σύσκεψη στο γραφείο του Πρωθυπουργού στη Βουλή, στην οποία συμμετείχαν η κυρία Ρεγγίνα Βάρτζελη και οι κ.κ. Μιχ. Χρυσοχοίδης, Χρ. Παπουτσής, Χ. Παμπούκης και ο νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Γ. Σταυρόπουλος. Το πρωί της ίδιας ημέρας ο κ. Παμπούκης είχε δημοσιοποιήσει στη ΝΕΤ την άποψη του για την ανάγκη επανασύστασης του υπουργείου Ναυτιλίας. Στη σύσκεψη αυτή έθεσε το θέμα για μια ακόμα φορά, οι άλλοι δύο υπουργοί διατύπωσαν τις αντιρρήσεις τους και ο κ. Σταυρόπουλος, υπό την εποπτεία του οποίου λειτουργούσε ειδική επιτροπή για να ερευνήσει το θέμα, είπε ότι δεν έχει ολοκληρώσει ακόμα την πρόταση του για το τι πρέπει να γίνει με το υπουργείο Ναυτιλίας.

Οι εκκρεμότητες Παμπούκη

Νομοσχέδιο για την ανάπτυξη της Ναυτιλίας, και της ποντοπόρου και της ακτοπλοΐας, προετοίμαζε αυτή την περίοδο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Χάρης Παμπούκης και αναμένονταν εντός των προσεχών ημερών αφού έμπαιναν οι «τελευταίες πινελιές» να το καταθέσει προς συζήτηση.

Ο κ. Παμπούκης από την ημέρα που ανέλαβε τα νέα του καθήκοντα είχε ξεκινήσει κύκλο συναντήσεων με τις ενώσεις των ακτοπλόων και με τους εφοπλιστές που ασχολούνταν με την ποντοπόρο Ναυτιλία και είχε «επενδύσει» στην ενεργή συμμετοχή τους για την ανάπτυξη της οικονομίας.

Επίσης είχε επαφές με την Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία για την επίλυση αιτημάτων των ναυτικών και κάποια από αυτά τα είχε χαρακτηρίσει ως δίκαια αναζητώντας όπως έλεγε «ευφυείς λύσεις» σε συνεργασία και με τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο.

Μάλιστα εντός των προσεχών ημερών η ΠΝΟ ανέμενε τις τελικές απαντήσεις από την πλευρά του κ. Παμπούκη προκειμένου να αποφασίσει εάν θα προχωρούσε σε κινητοποιήσεις [τοβημα].